Blog

Czy sąd może wstrzymać wykonanie kary pozbawienia wolności?

Tak. Pamiętać jednak należy, że zgodnie z ogólną regułą złożenie wniosku o wydanie postanowienia w postępowaniu wykonawczym nie wstrzymuje wykonania orzeczenia, którego wniosek dotyczy, chyba że sąd, w szczególnie uzasadnionych wypadkach, postanowi inaczej. 

Oznacza to, że złożony wniosek np. o odroczenie wykonania kary lub dozór elektroniczny –  nie spowoduje z automatu, że skazany nie zostanie wezwany do odbycia kary i stawiennictwa w zakładzie karnym.  Dlatego należy złożyć dodatkowy wniosek o wstrzymanie wykonania kary odpowiednio go uzasadniając. Wniosek taki składa się do wydziału wykonawczego Sądu I instancji, który wydał orzeczenie.

Postanowienie sądu o niewstrzymaniu wykonania kary nie podlega uzasadnieniu ani zaskarżeniu.  

Obowiązkowe odroczenie kary

Sąd obowiązkowo odracza wykonanie kary pozbawienia wolności w wypadku choroby psychicznej lub innej ciężkiej choroby uniemożliwiającej wykonywanie tej kary. Odroczenie następuje wówczas do czasu ustania przeszkody. Za ciężką chorobę uznaje się taki stan skazanego, w którym umieszczenie go w zakładzie karnym może zagrażać życiu lub spowodować dla jego zdrowia poważne niebezpieczeństwo.

Nieobowiązkowe odroczenie kary.

Sąd może odroczyć wykonanie kary pozbawienia wolności na okres do roku, jeżeli natychmiastowe wykonanie kary pociągnęłoby dla skazanego lub jego rodziny zbyt ciężkie skutki. W stosunku do skazanej kobiety ciężarnej oraz osoby skazanej samotnie sprawującej opiekę nad dzieckiem sąd może odroczyć wykonanie kary na okres do 3 lat po urodzeniu dziecka.

Przykłady, które mogą zostać uznane za zasadne:

• choroba najbliższego w sytuacji, w której żaden inny członek rodziny nie może się nim zająć lub sam najbliższy nie dysponuje odpowiednimi środkami do zapewnienia sobie opieki;   
• brak możliwości kontynuowania nauki, ale tylko wówczas, gdy natychmiastowe wykonanie kary powoduje przerwanie edukacji, której koniec lub wyodrębniony jej fragment (klasa, semestr) jest nieodległy

Przykłady uznane za niezasadne:

• niemożność spłaty zobowiązań kredytowych (post. SA w Lublinie z 15.12.2010 r., II AKzw 845/10, KZS 2012, Nr 3A, poz. 407);
• skutki stosowania autoagresji (post. SA w Krakowie z 22.11.2010 r., II AKzw 1156/10, KZS 2012, Nr 3A, poz. 281);
• trudności w prowadzeniu gospodarstwa rolnego (post. SA w Krakowie z 21.9.2000 r., II AKz 344/00, KZS 2012, Nr 3A, poz. 403).