Blog

Zarządcy dróg.

1. Drogi krajowe: Zarządcą jest Generalny Dyrektor Dróg Krajowych i Autostrad (GDDKiA). Zarządza on siecią dróg krajowych, w tym autostradami i drogami ekspresowymi, z wyjątkiem odcinków płatnych zarządzanych przez koncesjonariuszy;
2. Drogi wojewódzkie: Zarządcą są zarządy poszczególnych województw;
3. Drogi powiatowe: Zarządcą są zarządy powiatów;
4. Drogi gminne: Zarządcą są wójtowie, burmistrzowie lub prezydenci miast.

Obowiązki zarządców dróg.

Zarządcy dróg są zobowiązani do regularnych kontroli i odpowiedniego oznakowania dróg w miejscach, gdzie występuje realne zagrożenie. Kierowcy, którzy ulegli wypadkowi z powodu braku oznakowania muszą wykazać adekwatny związek przyczynowy między brakiem znaku a zaistniałą szkodą.

Obowiązki zarządcy drogi dotyczą m.in. zamieszczenia na drogach (pasach drogowych) znaków drogowych, informujących o miejscu występowania dzikich zwierząt.  Znak A-18b „zwierzęta dzikie” stosuje się do oznaczania miejsc, w których zwierzęta dziko żyjące często przekraczają drogę, np. przy wjeździe do lasu o dużej ilości zwierzyny lub w miejscu przecięcia przez drogę dojścia do wodopoju. Miejsca takie można ustalić m. in. na podstawie informacji służby leśnej o szlakach wędrówek dzikich zwierząt (Rozporządzenie).

Znaki ostrzegawcze stosuje się nie tylko w miejscach, gdzie występuje niebezpieczeństwo stale, ale także tam, gdzie występuje ono okresowo. Zaniechanie ustawienia tego znaku obciąża zarządcę drogi. Jednakże sam brak oznakowania nie oznacza, że poszkodowany uzyska odszkodowanie.

Obowiązek dowodowy poszkodowanego.

Dla przypisania odpowiedzialności odszkodowawczej nie jest wystarczającym samo stwierdzenie określonego zaniedbania w postaci braku stosownego znaku. Niezbędnym jest wykazanie wpływu zaniedbania na wystąpienie szkody. Należy udowodnić istnienie adekwatnego związku przyczynowego pomiędzy zaniechaniem ze strony zarządcy drogi, a skutkiem w postaci szkody.

Często zarządcy dróg wskazują, że kolizje zwierzętami mają charakter losowy, a umieszczenie znaku A-18b nie wpłynęłoby na zmianę zachowania kierowcy. Mówić wprost, podnoszą, że to, czy był znak, czy znaku nie było i tak doszłoby do wypadku.

Takiemu stanowisku można przeciwstawić inne twierdzenie. Mianowicie, gdyby zarządca drogi w sposób należyty wykonywał obowiązek prawidłowego oznakowania niebezpiecznego odcinka drogi, to kierujący, chociażby poprzez wzmożoną obserwację przestrzeni przed samochodem oraz obniżenie prędkości miałby realną szansę na wykonanie stosownego manewru. Brak ostrzeżenia powoduje natomiast usprawiedliwione przeświadczenie kierującego, że poza zachowaniem typowego poziomu ostrożności – nie ma innego zagrożenia.

Opinia biegłych

Tego typu sprawy wymagają powołania biegłych sądowych, którzy dokonają oceny, czy stosowny znak powinien być ustawiony, oraz czy kierujący w danych okolicznościach (m. in. ukształtowanie terenu, prędkość pojazdu kierującego)  – miałby możliwość wykonania manewru obronnego.